Ekstrakorporal Membran Oksijenasyonu (ECMO), kalp ve akciğer işlevlerinin ciddi şekilde bozulduğu durumlarda hayati destek sunan özel bir tedavi yöntemidir. Bu tedavi yöntemi, kalp ve akciğerlerin geçici olarak işlevini devralarak, hastaların hayatta kalmalarına katkı sağlar.
ECMO, ciddi kalp veya akciğer yetmezliği yaşayan hastalarda kullanılan yaşam destek sistemi olarak tanımlanabilir. Ana amacı, bu organların işlevlerini yerine getiremediği durumlarda, geçici destek sağlayarak vücuda oksijen temin etmektir. Cihaz, vücut dışında kanı oksijenlendirip karbondioksitten arındırarak, sonrasında bu kanı hasta kişiye geri pompalamaktadır. Böylece kalp ya da akciğerler (ya da her ikisi) iyileşene kadar dinlenme fırsatı bulmaktadır.
ECMO’NUN ÇALIŞMA ŞEKLİ
Kan, vücuttan genellikle büyük bir damar yoluyla alınır. Bu kan, ECMO cihazında özel bir membran aracılığıyla filtre edilerek, aşağıdaki işlemler gerçekleştirilir:
- Karbondioksit dışarı atılır,
- Oksijen yüklenir.
Oksijenlenmiş kan, sonrasında hastanın vücuduna geri verilir.
ECMO’NUN RİSKİ
Bu yöntemle ilişkili bazı riskler bulunmaktadır; bunlar arasında kanama (kan sulandırıcı kullanımı sebebiyle), enfeksiyon, pıhtı oluşumu ve organ hasarı sayılabilir. ECMO, acil durumlarda hayat kurtarıcı bir tedavi olarak değerlendirilmektedir, ancak genellikle son çare olarak ve ağır hastalarda uygulama yapılmaktadır. Uygulamanın, yoğun bakım koşullarında ve deneyimli bir ekip tarafından yönetilmesi gerekmektedir.
